Kooikerhondjes in het groene Gein

De vredelievende zes groeien als kool. Hoewel... Groeit kool zó hard? Van links naar rechts Amana, Feija, Irene, Shanti, Solara en Pax. Pax weegt al ruim 3.200 gram schoon aan de haak. Dat is zo'n twaalfhonderd gram meer dan zijn kleinste zusje. Aan zijn brede hoofd en aan zijn gehele postuur is te zien dat hij de reu in het gezelschap is. Onder dat stoere uiterlijk schuilt een grote, lieve knuffelbeer.

Heerlijk weer, dus lekker buiten ravotten. Voor het eerst los in het groengebied. En dat vónden ze leuk...

Het is bij de wilde beesten af. De Vredepupjes zijn nergens bang voor.

Komen ze misschien uit een werklijn? Een aanlegtest. (grapje :))

Een belangrijke week, deze week, vol belangrijke afspraken. Met de chipper, met de VHNK en met de dierenarts.

Namens de Raad van Beheer komt de chipper om de pups van een chip te voorzien met unieke code en bij elke pup wangslijm af te nemen om het DNA te bepalen. Kooikerhondjes-eigen krijsen de pups bij het chippen als kleine speenvarkens. Sorry, pups, dat hoort er ook bij.

Even rust in de tent, bijkomen van alle emoties.

Nestbezoek door de VHNK, de rasvereniging. Conclusie: het zijn mooie, lieve en gemakkelijke hondjes.

En dan is het ook tijd voor een bezoek aan de dierenarts. De pups worden gewogen, bevoeld, beluisterd, compleet gecheckt, gevaccineerd en geknuffeld. Iedere pup is met vlag en wimpel voor alles geslaagd.

Je ziet ze groeien. Het spelen wordt ook steeds meer écht spelen, alleen of met elkaar. Een op het terras geserveerde lunch gaat er nog steeds goed in...