Toen Yoline als acht weken oud pupje bij ons kwam wonen, had ze een willetje met een grote W. Ze Wilde op de bank, in de tuin, bij Xanta in de bench... Was de hordeur dicht? Geen probleem. Ze was niet voor één gat te vangen en ging gewoon door het kattenluikje. Buiten dorst? Dan liep ze eenvoudigweg dwars door de brandnetels naar de sloot om daaruit te drinken. Ook Xanta wist ze al snel om haar pootjes te winden met haar overdonderende puppycharme. Na twee dagen voor Xanta's neus te hebben gesprongen 'kijk dan, hoe leuk ik ben?', nam ze een sprong en nestelde zich tot verbijstering van Xanta naast haar in de bench. Het was het begin van een onvoorwaardelijke liefde. Yoline heeft altijd groot respect gehad voor Xanta. Er was geen haar op haar hoofd die eraan zou denken uit Xanta's bakje te eten of voor te dringen bij het krijgen van een snoepje. Dat is altijd zo gebleven.

 

Net als Xanta ging Yoline naar puppycursus toen ze acht weken was. Het leukste onderdeel: door de tunnel racen. Jolig Yolientje bleek ook een snelle leerling met de oefeningen en kon al snel cursussen overslaan. Yolines favoriete oefeningen hadden altijd met actie te maken: naar het vak sturen, komen op bevel, apporteren. Op G&G-gebied is ze gekomen tot en met het G&G 2-examen. Daarvoor zakte ze helaas, kwam net twee punten te kort. We zijn niet verder gegaan. Net als Xanta heeft Yoline enkele jaren de cursus Apporteren/dirigeren gedaan bij KC Amsterdam. Later hebben we ook Fitness gedaan bij KC Gooi- en Eemland, waar ze onder andere een kunstje leerde waar ze tot op heden veel profijt van heeft: mooi zitten. Het levert altijd iets op.

 

Yoline liet zien dat kooikerhondjes niet voor niets in rasgroep 8 (jachthonden) zijn ingedeeld. Ze heeft een aardig jachtinstinct en heeft menigmaal ons geduld op de proef gesteld wanneer ze de sloot overzwom of oversprong omdat ze rook dat er aan de andere kant sporen van aantrekkelijke hazen of fazanten waren te volgen.

 

Yoline heeft veel leuke eigenschappen. Zo praat ze met allerlei geluidjes en stemmetjes. Ze kan goed duidelijk maken wat ze wil. Ze is zeer uitbundig bij het begroeten van ons of familieleden die op bezoek komen. Springt op en neer om in je gezicht te likken. Komt onze zoon thuis, dan is zij zo enthousiast dat ze er bij gaat zingen en loeien. Elke keer is het weer een concert. Halen we hem op met de auto, dan klimt ze over de achterbank van de auto om hem te kunnen begroeten. Ze is een echte gezelligheidshond. Maar het allerleukste vind ik dat ze, op een soort vertederende manier, zo ontzettend lief is. 

 

Yoline was gek op Xanta. Ze waren altijd twee poten op één buik. Bovendien bleek Yoline een natuurtalent te hebben voor het moederschap: ze was een zorgzame moeder voor de pups uit haar twee nesten. Bijou, die inmiddels zelf moeder is, wordt nog altijd dagelijks schoongewassen en gelikt zoals Yoline dat ook deed toen Bijou nog maar twee weken was. Het is vertederend te zien hoe lief ze alle drie met elkaar omgingen. Dezelfde genegenheid toont ze voor haar kleindochter Julia, met wie ze nu, samen met Bijou, een hechte drie-eenheid vormt.